Opinia Kościoła. Duchowni zawsze byli jednomyślni, nie rozumiejąc, dlaczego uważa się, że kobiety w ciąży nie mogą być obecne na pogrzebie, bo to tylko bezczynne fikcje. Dziecko wciąż w łonie jest chronione przez anioła stróża i nic mu nie grozi. Uważa się, że cmentarz - to samo miejsce jak każde inne, i nie ma nic złego w

Przesądy pogrzebowe – jakie znamy i co oznaczają? Okna i lustra Oczy zmarłego Wynoszenie zmarłego i opieka nad ciałem Pochówek Pozostałe przesądy pogrzebowe z całego świataDeszcz podczas pogrzebuZakaz przewożenia zmarłych w samochodzie rodzinnymNie noś czerwieni z Filipin i ChinPogrzeb i pochówek z dala od ziemi uprawnej z Afryki Nigdy nie podróżuj tą samą drogą po pogrzebieNie patrz na zmarłych, zwłaszcza jeśli jesteś w ciążyStań blisko ciała podczas pogrzebu ze Stanów ZjednoczonychNoś rękawiczki, jeśli jesteś nosicielem trumny w wiktoriańskiej AngliiZostaw jedzenie dla zmarłych z kultury meksykańskiejNie przejeżdżaj obok konduktu pogrzebowegoRzucanie monet przed samochodem pogrzebowym z FilipinNie ziewaj bez zasłaniania ust z wiktoriańskiej AngliiKarawan nie powinien zatrzymywać się podczas konduktu pogrzebowegoPrzesądy pogrzebowe – jakie znamy i co oznaczają? Niektóre przesądy dоtyczące śmierci są bezpośrednio związane z tym, co dzieje się z ciałem zmarłego. Częstо pojawiają się pytania lub wątpliwości u osób, które organizują pogrzeb dla swoich bliskich, które albo mają znają różne przesądy na temat śmierci. Okna i lustra Jednym z przesądów, pochodzący z dawnych czasów, jest zamknięcie wszystkich okien w dоmu, aby dusza zmarłego nie mogła wylecieć. Niektórzy ludzie nadal tо robią, gdy umiera ukochana osoba, podczas gdy inni otwierają okna w swoim dоmu po śmierci ukochanej osoby, aby ich dusza mogła być wolna i miała możliwość wyboru dоkąd chce się przesądem jest zakrycie wszystkich luster w dоmu, aby duch zmarłej osoby nie został w nich uwięziony na wieczność. Innym powodem, dla którego lustra powinny być zakryte w dоmu, tо wiara, że pierwsza osoba, która zobaczy swoje odbicie w lustrze po śmierci ukochanej osoby, będzie następną osobą, która wśród rzeczy jakie robimy po śmierci bliskiej osoby – jest zatrzymanie wszystkich zegarów w momencie śmierci, aby zaznaczyć godzinę odejścia. Uruchamia się je ponownie dоpiero po pogrzebie zmarłego. Inną czynnością było odwrócenie wszystkich rodzinnych zdjęć, po tо by duch zmarłego nie mógł opętać któregokolwiek z żyjących członków rodziny. Oczy zmarłego Po śmierci należy zamknąć oczy zmarłej ukochanej osoby. Niektórzy, głownie w dawnych czasach, dоdatkowo przykrywały oczy monetami. Ten szczególny przesąd wywodzi się ze starożytnej Grecji. Kiedy ktоś umierał, wkładano mu dо ust monetę, aby można było zapłacić za przejście przez dо niedawna w oczach umieszczano monety, aby dusza zmarłej osoby nie opuściła ciała i nie wyrządziła krzywdy tym, którzy pozostali żywi. Wynoszenie zmarłego i opieka nad ciałem Przesąd wynoszenia zmarłej osoby z dоmu, został wprowadzony, ponieważ ludzie wierzyli, że uniemożliwia tо osobie, która zmarła, zajrzenie dо dоmu i nakłonienie kogoś innego dо przyłączenia się dо niego. Ważne jest także także, żeby ciało zmarłego było ułożone po śmierci nogami w stronę wyjścia. Dоkładnie w ten sam sposób należy wynieść ciało zmarłego z pomieszczenia i dоmu. Po wyniesieniu zmarłego z dоmu należy otworzyć wszystkie zamknięte okna, ale także szuflady i szafki oraz drzwi. Celem takiego działania jest uniemożliwienie duszy schowanie się w którymś z tych miejsc. Należy także przewrócić wszystkie krzesła i siedziska w pomieszczeniu, w którym znajdоwało się ciało zmarłej osoby. To z kolei uniemożliwia duszy rozgoszczenie się, a tym samym pozostanie po śmierci na ziemi. Opieka nad ciałem od chwili śmierci dо momentu wyniesienia ciała z dоmu w celu pochówku jest niezwykle ważna. Praktyka ta jest zarówno przesądna, jak i praktyczna. Przesądną częścią czuwania nad ciałem było upewnienie się, że dusza zmarłego nie opuszcza ciała przedwcześnie. Praktyczną częścią tej praktyki było upewnienie się, że rzeczywiście nie żyje, aby nie została pochowana opieki nad ciałem, obserwujący zmarłego zakrywali usta w trakcie ziewania, aby duch zmarłego nie wszedł dо ich ciała. Ponadtо podczas czuwania należy zachować spokój i powagę. Uważa się, że płacz i głośne lamentоwanie nad ciałem uniemożliwia duszy przejście we właściwym momencie na drugą stronę. Pochówek Istnieje również wiele przesądów na temat śmierci, które koncentrują się na cmentarzach i pochówkach. Wśród nich można wyodrębnić takie przesądy jak tо, że żałobnicy zakrywali twarze, aby chronić swoją tоżsamość, aby byli chronieni przed tymi, którzy kolei nosiciele trumny zawsze byli w rękawiczkach, aby duch zmarłego nie mógł wejść dо ich ciał poprzez wewnętrzną część dłoni. W trakcie pochodu częstо dzwoniły dzwony pogrzebowe, aby duch zmarłego nie dоstał się do ciał żyjących żałobników, którzy byli tam obecni. Głośnie dźwięki odstraszały ducha od żyjących osób. Jednym z przesądów jest deszcze w trakcie pogrzebu. Jeśli pada podczas pogrzebu, tо jest tо nadprzyrodzony znak, że zmarła osoba idzie do nieba. Dodatkowo jeżeli deszczowi tоwarzyszył grzmot, był tо znak, że zmarły rzeczywiście już dоtarł dо takcie chowania zmarłego nie należy gwizdać. W wielu kulturach wierzy się, że gwizdanie przywołuje diabła. Jest tо niezwykle niebezpieczne w trakcie pogrzebu, ponieważ przywołany diabeł weźmie ze sobą zmarłego, ale może nie tylko – czasami może pokusić się o dodatkową duszę. Pozostałe przesądy pogrzebowe z całego świataPoniżej znajdziecie pozostałe przesądy pogrzebowe z różnych zakątków świata:Deszcz podczas pogrzebuW zależności od tego, w którym kraju lub kultury jesteś, deszcz podczas pogrzebu może oznaczać wiele różnych rzeczy. W Appalachach ludzie uważali, że pogrzeb w deszczowy dzień oznacza, że dusza zmarłego pójdzie do nieba. Grzmot słyszany po pogrzebie i pochówku również wskazywał na duszę, która bezpiecznie przebyła drogę do nieba. Jeśli natomiast ludzie słyszeli grzmot podczas pogrzebu lub pochówku, oznaczało to, że osoba trafiła w inne przewożenia zmarłych w samochodzie rodzinnymW niektórych kulturach panuje przekonanie, że przewożenie zmarłych samochodem rodzinnym prowadzi do kolejnej śmierci w rodzinie wkrótce potem. Jest to jeden z powodów, dla których popularne jest wynajęcie domu pogrzebowego, który przewiezie zmarłego w karawanie dla rodziny. W praktyce karawan ma wystarczająco dużo miejsca, aby przewieźć trumnę. Jest to również o wiele prostsze dla domu pogrzebowego, aby zorganizować transport i pozostawić rodzinę nieobciążoną logistyką transportu ich ukochanej noś czerwieni z Filipin i ChinNa Filipinach i w Chinach, kolor czerwony jest uważany za kolor szczęścia i radości. Kolor czerwony jest tak kojarzony z dobrymi rzeczami, że wiele narzeczonych w Chinach nosi ten kolor w dniu ślubu. W obu krajach noszenie czerwieni na pogrzeb jest wysoce i pochówek z dala od ziemi uprawnej z Afryki Ludzie reagują na śmierć w różnych kulturach na różne sposoby. W niektórych kulturach afrykańskich pogrzeby i pochówki muszą odbywać się z dala od ziemi uprawnej. Jeśli osoba zostanie pochowana na ziemi uprawnej, kultura wierzy, że przynosi to pecha rolnikowi i uprawy nie będą już nie podróżuj tą samą drogą po pogrzebieKilka kultur afrykańskich, niektóre kultury europejskie i pierwsi mieszkańcy gór Appalachów wierzyli, że uczestnicy pogrzebu nie powinni podróżować tą samą drogą co kondukt pogrzebowy, aby wrócić do domu. Powszechnie uważano, że jeśli pójdziesz do domu tą samą drogą, duch zmarłego będzie podążał za tobą przez całą drogę do domu i będzie nawiedzał twój patrz na zmarłych, zwłaszcza jeśli jesteś w ciążyW kilku afrykańskich i azjatyckich tradycjach, nie powinnaś patrzeć na zmarłego a szczególnie jeśli jesteś w ciąży. Jeśli jesteś w ciąży, zarówno ty, jak i twoje dziecko będziecie mieli blisko ciała podczas pogrzebu ze Stanów ZjednoczonychJest to przesąd z wczesnych dni Stanów Zjednoczonych. Wielu ludzi wierzyło w lecznicze moce martwego ciała, zwłaszcza w rejonie Appalachów. Na przykład, jeśli stałeś w pobliżu martwego ciała podczas pogrzebu, mogłeś zostać wyleczony z całej gamy chorób, od bólu zębów po rękawiczki, jeśli jesteś nosicielem trumny w wiktoriańskiej AngliiW wiktoriańskiej Anglii uważano, że dotknięcie trumny pozwoli duchowi zmarłego wejść w ciebie. Nosiciele trumien zaczęli nosić rękawiczki – tradycja ta trwa do dziś. Choć dziś rękawiczki są ozdobą, to ich początki sięgają wiktoriańskiej jedzenie dla zmarłych z kultury meksykańskiejW niektórych kulturach, takich jak Meksyk, cały kraj uczestniczy w świętowaniu śmierci w dni takie jak el Día de Los Muertos. Członkowie rodziny zostawiają jedzenie na grobach zmarłych. Kiedy ktoś umiera, jedzenie jest często istotną częścią uroczystości pogrzebowych. Uważa się, że jedzenie pozostawione dla zmarłych pomaga zapewnić im pożywienie, gdy wrócą ze świata przejeżdżaj obok konduktu pogrzebowegoSpośród wielu różnych przesądów dotyczących śmierci z całego świata, ten jest jednym z najbardziej praktycznych. Przesąd polega na tym, że jeśli przejedziesz obok pogrzebu, przyniesiesz pecha sobie i swojej rodzinie. Jednak z praktycznych powodów ludzie na całym świecie zatrzymują się, gdy przejeżdża obok nich kondukt pogrzebowy. Przede wszystkim jest to zachowanie pełne szacunku. Nie ryzykujesz również odcięcia części konduktu pogrzebowego (jeśli podróżujesz pojazdem) lub grabarzy (jeśli podróżujesz pieszo). Kiedy kondukt pogrzebowy przechodzi w drodze do pochówku, często widać karawan, za którym podążają liczne samochody. W niektórych miejscach, jeśli procesja jest wystarczająco duża, będzie eskorta policji przed i za, aby upewnić się, że procesja może pozostać monet przed samochodem pogrzebowym z FilipinLudzie tradycyjnie rzucają monety przed samochodem pogrzebowym na Filipinach. Te pieniądze są następnie wykorzystywane przez zmarłego jako opłata za życie pozagrobowe. Koncepcja dostarczania pieniędzy i prowiantu dla zmarłego jest powszechna w wielu kulturach, od Azji przez Afrykę po Europę i nie tylko. Oprócz monet, niektóre kultury dostarczają artykuły gospodarstwa domowego, ulubione przedmioty z ich życia na ziemi i inne drobiazgi, które mogą być przydatne w życiu pozagrobowym. W starożytnym Egipcie zmarłych chowano nawet ze swoimi pupilami, które miały im pomóc w następnym ziewaj bez zasłaniania ust z wiktoriańskiej AngliiChoć zwyczaj ten wywodzi się z Anglii z czasów panowania królowej Wiktorii, to obowiązuje on również w kilku innych krajach i kulturach. Czy sądziłeś, że zakrywanie ust podczas ziewania to grzeczna rzecz? Zwyczaj ten został zapoczątkowany szczególnie podczas pogrzebów. Uważano, że duch zmarłego może wejść do ciała osoby, która ziewnęła. Aby temu zapobiec, ludzie zaczęli zakrywać usta na pogrzebach, a praktyka ta została w końcu przeniesiona do życia nie powinien zatrzymywać się podczas konduktu pogrzebowegoTen przesąd jest kolejnym praktykowanym przez wiele kultur na całym świecie. We wczesnych czasach w Stanach Zjednoczonych ludzie uważali, że jeśli karawan zatrzyma się w drodze na pogrzeb, to dom, w którym karawan się zatrzymał, doświadczy śmierci w rodzinie. W niektórych kulturach afrykańskich ludzie wierzyli, że jeśli karawan zatrzyma się trzy razy z rzędu w drodze na pogrzeb, rodzina doświadczy od jednej do trzech kolejnych śmierci z rzędu. Jeśli spodobał Ci się ten artykuł lub korzystasz z mojej wiedzy na swoim blogu lub stronie www to wstaw proszę u siebie link do źródła: Tagi: ⭐ pogoda na pogrzebie co oznacza, czego nie wolno robić na pogrzebie, znaki podczas pogrzebu, zabobony pogrzebowe, przesądy związane z ubraniem zmarłego, jak długo nie można ruszać rzeczy zmarłego, przesądy pogrzebowe kwiaty, przesądy pogrzebowe w ciąży,
W kościele morze łez. Śmierć 13-letniej Patrycji z Bytomia wstrząsnęła całą Polską. Ciężarna nastolatka została zamordowana przez swojego chłopaka, 15-letniego Kacpra S. W piątek w Piekarach Śląskich odbyły się uroczystości pogrzebowe Patrycji. Zebrały się na nich tłumy. W piątek w Bazylice Najświętszej Maryi Panny w
Śmierć bliskiej osoby to niezwykle bolesna sytuacja dla rodziny i najbliższych przyjaciół. Rytuały takie jak pogrzeby i domy pogrzebowe są odrzucane, ale dla innych ludzi jest to ceremonia, która stopniowo pomaga im poradzić sobie i zacząć akceptować stratę . W takich sytuacjach, kiedy musimy iść na stypa lub pogrzeb i mamy małe dzieci, lub są to bliscy krewni zmarłego, mamy pytanie: czy dzieci mogą uczestniczyć w tych rytuałach, czy lepiej, żeby tego nie były świadkami ? Na pewno widziałeś, jak ktoś krytykuje, że są dorośli, którzy przychodzą na tego typu imprezy z dziećmi, lub sam byłeś przedmiotem kontrowersji. Z tego powodu wyjaśnimy, co na ten temat sądzą eksperci psychologii dziecięcej. Śmierć jest czymś naturalnym i wspólnym dla wszystkich żywych istot, aw szczególności dla ludzi. Jednak sposób, w jaki rozumiemy, radzimy sobie ze śmiercią i akceptujemy ją, bardzo różni się w zależności od osoby, rodziny, kultury, a nawet momentów . Śmierć sama w sobie nie jest czymś, co musi wywoływać u dzieci traumę, ale sposób, w jaki uczymy je, że część rzeczywistości i naszej natury jest bardzo ważna. W rzeczywistości są bardziej przygotowani, niż nam się wydaje, do stawienia czoła tego typu wydarzeniom. Jeszcze nie tak dawno dzieci uczęszczały na te rytuały pogrzebowe , widziały zmarłych, były obserwowane we własnych domach i modliły się za nich. Ale dziś śmierć przeniosła się z domu do szpitali i kostnic, więc dzieci nie muszą jej koniecznie znosić. Jest wiele osób, które intuicyjnie lub ze względu na znaczenie, jakie ma dla nich śmierć, uważają, że wystawianie maluchów na tego typu rytuał pożegnalny jest dla nich szkodliwe. To nie jest coś, czemu powinniśmy zarzucać, ale to, że każdy ojciec i każda matka robią to, co uważa za najlepsze dla swoich synów i córek . Jeśli jednak masz wątpliwości, nie powinieneś obawiać się zabrania dzieci na pogrzeb lub do kostnicy. Sposób, w jaki to zrobimy, będzie zależał od wieku stworzenia, ponieważ jego idea śmierci i sposób, w jaki musimy ją wyjaśnić, zmieni się w miarę wzrostu . Dzieci mogą oglądać pogrzeby i trumny bez traumy Chłopcy i dziewczynki od 0 do 3 lat W tym wieku dzieci nie mają dowodu na to, czym jest śmierć i nie zrozumieją tego, bez względu na to, jak bardzo im to wyjaśnimy. W takim przypadku, jeśli musimy iść na kilka minut do domu pogrzebowego, aby złożyć kondolencje i wyjść, ale nie możemy zostawić dziecka z kimś innym, możemy je zabrać. Długi czas sugerowałby, że dziecko lub dziecko zaczyna płakać lub staje się przytłoczone, gdy widzi wiele osób, Chłopcy i dziewczynki od 3 do 6 lat W tym wieku dzieci mogą zacząć rozumieć, że osoba, która zmarła, już nie wróci. Ale musimy to wyjaśnić bardzo jasno i prosto, w bezpośrednim języku, nie powodując podwójnych znaczeń. Jeśli powiemy im, że ich babcia lub wujek „wyjechali”, mogą tego nie zrozumieć (czy poszedł dokąd? Kiedy wróci? osoba umarła i nie wróci. W tym wieku mogą wierzyć, że śmierć jest odwracalna, więc możemy to lepiej wyjaśnić, mówiąc, że ciało zmarłego przestało działać. Może być im trudno to zrozumieć, ale w tym celu ważne jest, aby szczerze i prosto odpowiedzieć na wszystkie pytania, które mogą nam zadać . Jeśli jesteśmy religijni, możemy użyć wyrażenia, że ​​ta osoba „umarła i poszła do nieba, miejsca, z którego nie może wrócić, ale gdzie będzie szczęśliwa”. Jeśli chodzi o wyjazd do domu pogrzebowego lub na pogrzeb, eksperci zalecają, aby taką decyzję podejmowało wyłącznie dziecko. Powiemy Ci, że jest to miejsce do pożegnania się z osobą, jeśli jest to ktoś bliski . Tam bardzo ważne jest, aby zawsze być przy nich, mówić spokojnie i odpowiadać na wszystkie pytania. Wyjaśnimy, czym jest dom pogrzebowy i co tam zobaczysz: osoby, które zbierają się, aby pożegnać się ze zmarłym, kwiaty itp. i że ludzie płaczą, bo są smutni. Lepiej, żeby to było w czasach, kiedy jest mało ludzi i są znani. To wystarczy, aby dziecko się pożegnało, a jeśli na pogrzeb będzie dużo osób, to lepiej zostawić je w domu z kimś, komu ufasz. Chłopcy i dziewczynki od 6 do 9 lat W tym wieku weźmiemy pod uwagę te same zalecenia, co w poprzednich wiekach, chociaż teraz lepiej zrozumieją, czym jest śmierć i że zmarła osoba nie wróci. Ale jeśli nigdy nie byli w kostnicy lub pogrzebie, zrobimy to samo: wyjaśnimy, co to jest, co tam zobaczą, jak czują się ludzie w pokoju, że zmarły jest w pudełku itp. To samo na pogrzebie . Zapytamy ich, czy chcą uczestniczyć, czy nie i zawsze będziemy szanować ich decyzję, czy to pozytywną, czy negatywną. Są już przygotowani do uczestniczenia w rytuałach pogrzebowych, więc musimy pozwolić im, jeśli chcą, zrobić to, co chcą pożegnać się ze zmarłym (np. niektórzy rysują obrazek, przynoszą zabawkę w prezencie itp.) . To prawda, że ​​zdarzają się sytuacje, kiedy w domu pogrzebowym skrzynia zmarłego jest otwarta i można ją zobaczyć. Dzieci muszą wybrać, czy chcą to zobaczyć, czy nie i odpowiedzieć, jak powiedzieliśmy, na każde pytanie. Jeśli zauważą, że ich rodzice lub opiekunowie są spokojni i opanowani, nie uznają tego za traumatyczne przeżycie. Jeśli chodzi o emocje innych ludzi , musimy przewidzieć, że będą płakać, ponieważ będą tęsknić za zmarłą osobą. Nie jest jednak przyjemnie, gdy któryś z krewnych wyraża swoje uczucia krzykiem lub w inny sposób, więc w takim przypadku lepiej, aby dzieci tego nie widziały. Od 9 roku życia Dzieci od 9 roku życia są już w pełni świadome śmierci i radzą sobie z nią podobnie jak dorośli. Pozwolimy im wyrazić się tak, jak tego potrzebują i musimy im wytłumaczyć, że w obliczu śmierci są ludzie, którzy płaczą i inni, którzy nie płaczą, i że każdy reaguje inaczej i nie powinni czuć źle, jak to robią. Jeśli po raz pierwszy spotkałeś się z tego typu stratą, wyjaśnimy, jak zachowywać się w domu pogrzebowym i na pogrzebie oraz jak to będzie wyglądać, abyś bezpiecznie pojechał. Twoje dzieci będą miały pytania dotyczące śmierci, na które musisz odpowiedzieć jasno i szczerze. Znowu dziecko będzie miało pytania . Różni się od dzieci młodszych, ale pod koniec dnia są nieco zdziwione. Możemy płakać razem z nimi lub pokazać im nasze zaskoczenie i szok tym, co się stało, aby zrozumieli, że to normalne uczucia. Mogą nie chcieć chodzić do domu pogrzebowego, na pogrzeb lub pogrzeb, więc musimy uszanować ich decyzję. Czas pochówku Dom pogrzebowy i pogrzeb to jedno, ale co z pogrzebem? W tym przypadku, choć psychologowie wskazują, że można z góry wytłumaczyć, jak to jest i co będzie się działo na pogrzebie, w tym konkretnym, tak bolesnym momencie, możemy wybrać, czy nie chcemy, żeby nasze dzieci przyszły. Jest to faza rytuałów, w której najbardziej cierpią osoby bliskie zmarłemu , mogą mieć bardziej ekspresyjne reakcje, takie jak krzyki lub niepocieszony płacz, a my rozumiemy, że nie chcemy, aby nasze dzieci były tego świadkami. Jest wielu dorosłych, którzy nie biorą udziału w pogrzebie z powodu dyskomfortu, jaki on generuje. Jeśli chcemy, aby nasze dzieci zaczęły poznawać śmierć i wszystkie jej rytuały, możemy je zabrać i wyjaśnić wszystko przed, w trakcie i po pogrzebie. Dzieci wolą brać udział Jednym z powodów, dla których dzieci uczęszczają do domów pogrzebowych i na pogrzeby, jest to, że czują się częścią rodzinnego rytuału, gdy zmarły jest blisko. Będą również cierpieć z powodu nie zobaczenia tej osoby ponownie, więc odpychanie ich bez chęci pozostawania poza nią może sprawić, że uwierzą, że ich uczucia nie są na tym samym poziomie, co reszta rodziny. Pomaga im również pożegnać się ze zmarłym, co jest fazą przejściową między stratą a przyzwyczajeniem się do życia bez ukochanej osoby. Jeśli nie, przejdą bezpośrednio od posiadania tej osoby w swoim życiu do świadomości, że nigdy więcej jej nie zobaczą, co może być zbyt nagłe. Jak powiedzieliśmy na początku, śmierć nie jest postrzegana w ten sam sposób we wszystkich kulturach i we wszystkich momentach doczesnych. Dlatego nie jest to trauma sama w sobie , ale sposób, w jaki tłumaczymy ją dzieciom. Jeśli spróbujemy ukryć śmierć i nie będziemy o niej mówić, w życiu dzieci pojawi się ona znacznie gwałtowniej, a one mogą pomyśleć, że wtedy, w każdej chwili, może umrzeć ktoś bliski, a nawet one same. more_vert. I don't know whether to, you know, drop to my knees, cry; I don't know what I think. Być może zaczniesz nawet płakać, z wdzięczności i życzliwości. more_vert. You will even weep, perhaps, with gratitude and kindness. W czasie rozmowy z tłumaczką babcia zaczęła płakać.

Gdy ruszamy w dalszą drogę, nie możemy udawać, że wydarzenia z przeszłości nie wywarły na nas wpływu. Jak można "pamiętać dobrze"? Czy uzdrowienie polega na wymazaniu zranień? Pamiętam, jak dostałam wiadomość od kuzyna, którego matka zmarła na stwardnienie zanikowe. Mój ojciec nie pojawił się na jej pogrzebie. Ciągle powtarzał, jak ważna jest rodzina, ale gdy zmarła jego siostra, nie można go było nigdzie znaleźć. Nie było go także na pogrzebie jego matki, gdy spodziewałam się pierwszego dziecka, ani na pogrzebie wojskowym jego ojca trzy lata wcześniej. Prawdopodobnie nawet nie był świadomy, że zmarł również jeden z jego braci. A teraz odeszła jego siostra. Tak wiele zerwanych więzi i straconych okazji na uzdrowienie i pojednanie... Podczas pogrzebu moi dorośli kuzyni szczerze szlochali, składając do grobu swoją ukochaną mamę. Później obaj, niezależnie od siebie, powiedzieli, że jest im przykro z powodu mojego ojca. Pomyślałam wtedy: "Co? Jak to? Dlaczego mnie okazują współczucie na pogrzebie ich mamy?". Dopiero później dotarło do mnie, że żegnając swoją mamę, z którą czuli się bardzo mocno związani, bardziej byli wyczuleni na mój brak więzi z ojcem, ich wujkiem. Czy sobie to uświadamiali, czy nie, w pewien sposób zapraszali mnie do wspólnego opłakiwania utraty rodzica, który dla mnie od wielu lat był martwy. Wiedzieli, że nie ma ciała, które mogłabym pochować, ani ceremonii, którą mogłabym się z nim pożegnać - miałam tylko wspomnienia, aby wypełnić pustkę powstałą wiele lat temu, gdy mój ojciec nagle odszedł z naszego życia... Nie jesteś swoją utraconą przeszłością Uzdrowienie nie polega na wymazaniu zranień, ale na odebraniu im kontroli nad naszym życiem. Zapomnienie nie jest naszym celem. Nasza przeszłość, cała przeszłość, stanowi część naszej historii. Gdy ruszamy w dalszą drogę, nie mamy udawać, że wydarzenia z przeszłości nie wywarły na nas wpływu. Musimy jednak "pamiętać dobrze"; musimy cieszyć się tym, kim staliśmy się dzięki doświadczeniom; i musimy wykorzystać tę wiedzę, dojrzałość, aby pomóc innym. Nie wszyscy mamy do wyboru te same, konkretne opcje. Ale każdy może zdecydować, w jaki sposób przeżyje pozostałą część swojej historii. Zamiast powtarzać w kółko tę samą opowieść, mając nadzieję, że w końcu coś się samo z siebie zmieni - możemy na dobre odzyskać przeszłość, pozwalając sobie opłakać stratę, przeżyć żałobę, pamiętać, uwolnić się, odżyć i iść naprzód. Przebaczenie jest aktywnym procesem. Wymaga czasu, ale sam czas nie wystarczy: musisz świadomie o nie zabiegać. Nie jesteś swoją utraconą przeszłością. Jesteś częścią teraźniejszości i możesz prosić Boga, by wpłynął na twoją przyszłość. Czy potrafisz rozróżnić to, co ci się przytrafiło z powodu śmierci, może z powodu grzechów i pomyłek twoich rodziców, od tego, kim jesteś pomimo błędów rodziców? Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.

Na niektóre uroczystości ludzie nie przynoszą też kwiatów i wiązanek. Dr Ewa Chalimoniuk, psycholog, mówi mi, że w dzisiejszych czasach to właśnie samotność jest najbardziej dotkliwym nie mogłeś przegapić brouhaha, który wybuchł, gdy George Osborne, Brytyjski Kanclerz Skarbu, pozwolił jednej samotnej łzie uciec w policzek na pogrzebie Margaret Thatcher. Internet natychmiast się załamał. Niektórzy wyśmiewali go za ten pokaz ” słabości „(wiesz, że „prawdziwi” mężczyźni „nigdy” nie płaczą, prawda?). Inni odrzucili jego łzawienie jako cyniczną sztuczkę, aby pokazać, jak dobry był Thatcherite (w końcu, o czym płakał, biorąc pod uwagę, że spotkał żelazną damę mniej niż tuzin razy?). Byli tacy, którzy zgodzili się, że tak, łzy nie były prawdziwe, ale odłożyli je przywódcy torysów, próbując stworzyć bardziej „opiekuńczy” obraz dla siebie (pamiętaj, że był to człowiek, który został wygwizdany na tak dobrym samopoczuciu, Jak Igrzyska Olimpijskie w Londynie). Wśród tych wszystkich żartów, kłuć i szyderstw, tylko nieliczni mówili to, co czuję: do czego zmierza świat, jeśli nie można nawet płakać na pogrzebie? oficjalnie żałoba: Rudaalis lub profesjonalni żałobnicy stali się tematem tytułowego filmu, który przyniósł aktorce Dimple Kapadii Nagrodę Narodową. pełne ujawnienie tutaj: jestem jednym z blubbers świata. I tak, płaczę na pogrzebach. Nie ma znaczenia, jak dobrze znałem zmarłych, ani ile razy ich spotkałem. Jest coś w pogrzebach, co wydobywa łzy – cóż, w każdym razie moje. Czasami jest to szczególny bhadżan śpiewany w ramach nabożeństwa; czasami drobny szczegół, który przywołuje wspomnienia z przeszłości pogrzebowej( tych, którym byłem szczególnie bliski); czasami jest to myśl o tym, jak czułbym się radząc sobie ze stratą taką jak ta; a czasami jest to tylko widok bliskich członków rodziny zmarłego, którzy próbują się pozbierać, mimo że wyraźnie się rozpadają. w takiej chwili współczucie bezproblemowo przeradza się w empatię, a ty nie możesz przestać płakać nad powszechnym smutkiem, jakim jest żałoba. To nie jest coś, od czego nikt z nas nie może uciec. W pewnym momencie będziemy musieli opłakiwać naszych dziadków, żegnać się z rodzicami, doświadczyć utraty rodzeństwa, zobaczyć bliskiego przyjaciela ulegającego chorobie. Jeśli będziemy mieli szczęście, nigdy nie poznamy bolesnego żalu po stracie kogoś z następnego pokolenia, który z racji prawa powinien być tym, który powinien nas opłakiwać. Ale bez względu na to, jak potoczy się życie, żałoba jest czymś, co każdy z nas będzie musiał znieść, prędzej czy później. jak to się mówi, żal jest ceną, którą płacisz za miłość. ale jaka jest akceptowalna twarz smutku, gdy tracisz kogoś, kogo kochasz, a nawet po prostu podziwiasz z daleka? I czy to się zmieniło na przestrzeni lat?Przynajmniej w Indiach musiałbym się zgodzić. Dorastając w tradycyjnej wspólnej rodzinie, jako dziecko byłem świadkiem spektakularnego wylewu żalu, w którym wszyscy oddawali się, gdy w rozszerzonym klanie nastąpiła śmierć. Płakał, zawodził, czasami nawet bił piersi. Było głośno, niepokojąco, czasami nawet melodramatycznie. Ale wszystko, co zostało powiedziane i zrobione, było niewątpliwie oczyszczające. Nie propa: wcześniej otrzymaliście pozwolenie na rozpacz tak publicznie, jak uważaliście za stosowne; tak głośno, jak chcieliście. Łzy na pogrzebach są postrzegane jako zły gust po takim wybuchu żalu czułeś, że naprawdę kogoś opłakiwałeś. Nie było zapięcia twoich uczuć. Nie było ustępstw, aby oszczędzić uczucia innych. Nie było wstydu, że to wszystko się wydało. W pewnym sensie pozwolono ci rozpaczać tak publicznie, jak uznałeś za stosowne; tak głośno, jak chciałeś. I nikt cię nie osądzał ani nie potępiał jako nietrzymającego moczu. w dawnych czasach niektóre indyjskie stany, takie jak Radżastan, miały nawet zawodowych żałobników, zwanych rudaalis (temat tytułowego filmu, który przyniósł aktorce Dimple Kapadii Nagrodę Narodową). Były to kobiety niższej kasty zatrudnione do opłakiwania (jak najgłośniej) w wybuchowym publicznym pokazie żalu. To działało na dwóch poziomach. Po pierwsze, aby wyrazić smutek, że rodzina mogła być nieśmiała pokazywać publicznie, a po drugie, aby zmusić ich do właściwego płaczu. Bo czasami naprawdę nie ma lepszego Katharsis niż łzy. ale to było wtedy. Łzy na pogrzebach są postrzegane jako zły gust. Uważa się, że jest to nieco odpychające, aby publicznie pokazać swój żal. Jeśli musisz płakać, to płacz na osobności. Nie możesz ronić łez publicznie, jeśli sprawisz, że inni ludzie poczują się nieswojo. Więc głowa do góry (i upewnij się, że nie drży). Zobaczmy, co Brytyjczycy tak rozkosznie opisują jako „sztywną górną wargę”. OMG! jak mógł?Internet natychmiast się załamał i wybuchł wybuch brouhaha, gdy George Osborne, Brytyjski Kanclerz Skarbu, pozwolił jednej samotnej łzie uciec w policzek na pogrzebie Margaret Thatcher(fot. AFP) Cóż, Nie wiem jak wy, ale mam dość tego, że powiedziano mi, że pokaz emocji lub pojawienie się łez na pogrzebie (lub gdziekolwiek indziej, jeśli o to chodzi) jest czymś, czego należy się wstydzić. Że musimy zawsze przedstawiać stoicką fasadę, albo być potępionym – jak George Osborne-wszystkiego, od emocjonalnego nietrzymania moczu po obłudny cynizm. szczerze mówiąc, wystarczy, aby dorosły mężczyzna – lub kobieta – płakał. czasami naprawdę nie ma lepszego Katharsis niż łzy Można płakać z bólu, ze śmiechu i ze złości. W zasadzie każda silna reakcja emocjonalna może wywołać płacz. Ale wracając do sytuacji pogrzebu: w przypadku, gdy pojawiają się silne emocje, a na pogrzebie przeważnie się takie pojawiają, to podejmujemy decyzję: pokazać emocje czy je zdusić. zapytał(a) o 21:32 Co zrobić żeby nie płakać na pogrzebie ? Jutro będzie pogrzeb mojego dziadka. Długo był chory i nie było to dla mnie zbyt wielkim zaskoczeniem. Na pogrzebie będzie m. in. moja kuzynka przy której nie chcę płakać. Będą też jakieś ciotki które raczej nie będą płakać. Moje rodzeństwo... nie wiem. Moja mama raczej nie. Ona nie płacze na pogrzebach. Przez pogrzeb nie będę patrzyła na trumnę, ale boję się że jak trumna będzie wynoszona to śpiew organisty mnie rozklei ! Na cmentarzu pewnie będę płakać ale to inna MAM ZROBIĆ ŻEBY NIE PŁAKAĆ NA POGRZEBIE? Jak na razie płakałam chwilę tylko jak moja mama mi powiedziała o tym a potem się powstrzymywałam a kilka godzin później już mi się nie chciało płakać . Proszę o pomoc Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2012-02-20 21:34:02 Odpowiedzi Wypłacz się porządnie w domu, potem nie bd ci się chciało tak bardzo. Tego nie można powstrzymać, trzeba się wypłakać, bo inaczej masz ciężko na sercu. papi_15 odpowiedział(a) o 21:35 Pomaluj sobie oczy :P Bylam w bardzo podobnej sytuacji i nie plakalam ani w kosciele ani na mentarzu bo nie chcialam sobie zepsuc makijazu :) To normalne, że ludzie płaczą. Bardzo kochałaś dziadka i to też nic nie zwykłego. czasem trzeba płakać i nic z tym nie zrobisz.. jeśli będziesz płakać to inni pomyślą, że naprawdę ci na dziadku zależało blocked odpowiedział(a) o 21:34 No normalne że płacze się na pogrzebie nie masz się czego wstydzić ! Płakanie nie jest niczym złym , nawet odwrotnie ! Pokazuje sie jak bardzo na czyms zalezy . Sam lubie płakac i nie wstydze sie tego przed innymi . яσѕє ♥ odpowiedział(a) o 22:19 Mi też jakiś rok temu zmarł dziadek, także po ciężkiej chorobie. Co dziwne nie płakałam jak się o tym dowiedziałam. Dopiero kiedy zobaczyłam jego ciało ( przed pogrzebem często są różańce za tą osobę) zaczęłam wtdey dopiero to do mnie dotarło ? Nie wiem. Na pogrzebie też płakałam, bo wtedy to było już takim jakby naturalnym odruchem. Myślę, że nie powinnaś się tego wstydzić. To normalne, że się rozpłaczesz. Powiem ci też, że jestem bardzo silnym charakterem inigdy nie płaczę to jednak nikt się ze mnie nie wyśmiewał w takiej sytuacji, że płakałam. Kochałaś dziadka i ci go brakuje. Każdy to zrozumie. ojej100 odpowiedział(a) o 21:34 Nie można nic robić można nie iść a tego nie chcesz ! A dlaczego nie chcesz płakać? To normalne, że jest ci smutno. To żadna siara blocked odpowiedział(a) o 21:35 Płacz nie powstrzymuj się to normalna rzecz na pogrzebie to nic złego jak będziesz płakać nie wstydz się tego :)Przykro mi z powodu dziadka [*] wiem sam odczuwam ten ból ja ostatnio miałem pogrzeb mojej babci którom bardzo lubiałem ale zachorowało i karetka przyjechała i już nie wyszła ze szpitala pózniej szkoda mi było tej babci jeśli byąłś z dziadkiem blisko to nic dziwnego ze bedziesz plakac, jeśli jednak nie byl dla ciebie taki ważny to nie powinnac, ale to nic zlego przeciez plakac na pogrzebie мєитσяιѕ odpowiedział(a) o 21:49 odszedł człowiek z tego świata bardzo bliski twojemu sercu to przymus płakać tak ludzie są zbudowani ja nie płakałem na pogrzebie dziadka którego praktycznie znałem tylko rok przed śmiercią Musisz myśleć w sobie, ze będzie dobrze i dasz radę! LuckyWay odpowiedział(a) o 18:16 Płacz nie jest niczym złym. Jeżeli na pogrzebie płaczesz to oznacza że bardzo zależało Ci na dziadku. Ja też jutro mam pogrzeb i też nie chciałem płakać ale to normalne! A dlaczego masz nie plakać na pogrzebie? Moim zdaniem płacz to naturalna reakcja na pogrzebach U nas ostatnio niestety musieliśmy pożegnać wujka i mieliśmy dużo czasu na pożegnanie, bo formalnościami zajęła się firma pogrzebowa ale na samym pogrzebie i tak płacz nam towarzyszył. Emi2015 odpowiedział(a) o 14:21 Ja zawsze myślę o czymś miłym lub śmiesznym. Albo oglądam sobie w myślach 'Świat według Kiepskich', albo słucham muzyki ( też w myślach). XDD Uważasz, że ktoś się myli? lub . 712 19 530 505 513 658 448 352

jak nie płakać na pogrzebie